Αγιολογικά

Γεννήθηκε στη Γαρδενίτσα του Νομού Φθιώτιδας κατά τον 15ο αιώνα. Διετέλεσε ηγούμενος της Ιεράς Μονής Παναγίας Βαρνάκοβας από το 1520 έως το 1532 και κατόπιν μετέβη στη Βόρεια Εύβοια, στις Ροβιές, όπου ίδρυσε μοναστήρι το οποίο πλέον φέρει το όνομά του. Υπήρξε από τους φωτισμένους διδάσκαλους του Γένους, προσφέροντας πολλά στην παιδεία των υποδουλωμένων Ελλήνων. Σε ηλικία δεκαπέντε ετών έφυγε από την πατρίδα του για να υπηρετήσει σε μοναστήρι στη Μαγνησία, μαζί με τον ιερομόναχο Ακάκιο. Στη συνέχεια, οι Δαυίδ και Ακάκιος μεταβαίνουν στο μοναστήρι του Κομνηνείου, στην περιοχή της Όσσας, όπου ο όσιος δέχτηκε το αξίωμα της διακονίας. Όχι πολύ καιρό μετά, ο Ακάκιος και ο όσιος επισκέφτηκαν το Άγιον Όρος, τη Λαύρα του Οσίου Αθανασίου του Αθωνίτου. Κατόπιν, ο όσιος Δαβίδ ακολούθησε τον Ακάκιο, ο οποίος είχε χειροτονηθεί Αρχιερέας της Μητροπόλεως Ναυπάκτου και Άρτης, όπου σύντομα τον χειροτόνησε ιερέα. Μετά τη θητεία του ως ηγούμενου στη Μονή Παναγίας Βαρνάκοβας, στο Ευπάλιο Φωκίδας (1520-1532), ο όσιος πηγαίνει στο όρος Στείρι, ανάμεσα στον Ελικώνα και τον Παρνασσό, όπου ίδρυσε ένα νέο μικρό μοναστήρι. Κατηγορήθηκε όμως ότι στάθηκε η αιτία για τη φυγή μερικών σκλάβων κάποιου Αγαρηνού άρχοντα της Λιβαδειάς και για τον λόγο αυτό συνελήφθη, βασανίστηκε και φυλακίστηκε. Όταν ελευθερώθηκε δεν επέστρεψε στο Στείρι αλλά βρέθηκε στην Εύβοια. Εγκαταστάθηκε εκεί που σήμερα βρίσκεται το προς τιμήν του αφιερωμένο μοναστήρι, όπου τότε, υπήρχε ένα ερειπωμένο εκκλησάκι της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Χριστού. Καθώς η φήμη του εξαπλώνονταν προέκυψε η ανάγκη να χτιστεί ένα μοναστήρι. Έτσι ο όσιος έφυγε για να διενεργήσει εράνους μεταξύ των διαφόρων χριστιανικών κοινοτήτων ώστε να καταφέρει να συγκεντρώσει τα απαραίτητα χρήματα για την ανέγερση του μοναστηριού. Κάτι που τελικά κατάφερε λίγα χρόνια αργότερα και το νέο μοναστήρι αφιερώθηκε στη Μεταμόρφωση του Χριστού. Ο όσιος παρέμεινε εκεί μέχρι την κοίμησή του, σε προχωρημένη ηλικία.